Wystarczy w nocy podnieść głowę do góry, aby doznać przygnębiającego wrażenia ogromu otaczającej nas przestrzeni, pełnej mrugających gwiazd. Czy gdzieś tam daleko widać kraniec świata, w którym żyjemy? Czy jest on skończo­ny, zamknięty, ograniczony, a może bezkresny, nieskończony? Aby spróbować odpowiedzieć sobie na to istotne pytanie spróbujmy najpierw prześledzić czym jest Wszechświat, jakie jego składniki, elementy mogą mieć wpływ na nasz osąd w tej sprawie.

Co zrobić, aby jak najszybciej i przy minimalnej energii przedostać się na drugą stronę muru? Czy istnieje jakiś sposób, aby to zrobić? Czy można natychmiast znaleźć się po jego drugiej stronie, nie wykonując żadnej pracy? A co byłoby, jeżeli wysokość muru byłaby nieskończona? Czy „przejście” przez taki mur byłoby w ogóle możliwe? W świecie fizyki klasycznej pojawienie się po drugiej stronie muru bez posiadania odpowiedniej ilości energii jest niemożliwe. Ale nie dla świata fizyki kwantowej !

Mam nieodparte wrażenie, a często przekonanie, że żyjemy w naszej trójwymiarowej przestrzeni jak ryby w stawie. Pływamy do przodu, zawracamy, czasami zanurzamy się lub wynurzamy i czasami docieramy w różny sposób do „granic” naszej rzeczywistości, zerkamy poprzez powierzchnię tafli wody … Nasz umysł dostrzega, że niedaleko, w miejscu do którego fizycznie nie możemy dotrzeć istnieje coś, co można nazwać innym światem. Dzięki falom elektromagnetycznym lub innym fizycznym mediom widzimy zarysy (często zniekształcone) obiektów, które wyglądają co najmniej dziwnie. Dla świata o co najmniej czterech wymiarach nasz świat i my sami jesteśmy doskonale widoczni i nie mamy gdzie się schować. Dla nas, istoty tam żyjące, są władcami naszej przestrzeni. Mogą prawie wszystko.

Kolor czarny niesie w sobie jakąś tajemnicę. Jeżeli coś jest czarne, to oznacza, że pochłonęło w dużej części lub w całości medium, za pomocą którego chcemy to coś zbadać czy poznać. Przykładem jest znane w fizyce ciało doskonale czarne pochłaniające CAŁE promieniowanie elektromagnetyczne docierające do niego niezależnie od długości fali. Tak jakby ktoś czy coś nie chciało dać się do końca poznać.

Według teorii Einsteina przestrzeń ugina się pod wpływem materii lub energii w niej zgromadzonej. Zakrzywienie przestrzeni oznacza, że zmieniają się odległości pomiędzy dwoma wyznaczonymi wcześniej punktami. Dokładniej zmienia się długość drogi z punktu A do punktu B. W przypadku dodatniego zakrzywienia przestrzeni długość drogi zwiększa się, a w przypadku ujemnego zmniejsza.

... wyobraźmy sobie, że wszystkie materialne przedmioty wokół nas, istoty, światło i cała energia - dosłownie wszystko – znika. To co wokół nas pozostaje? Czy faktycznie nie ma tam już niczego?

Nasze myśli tworzone są w materialnych umysłach. Ponieważ w tle tych wszystkich zjawisk fizyko-chemicznych leży probabilistyczna funkcja falowa Schrödingera opisująca zachowanie cząstek, atomów, cząsteczek, to nikt nie może być pewien, w którym kierunku ta myśl ewoluuje i jaką tworzy rzeczywistość. Okazuje się, że jednak Bóg gra w kości … Tylko z kim?

Lubię usiąść nad brzegiem płynącej spokojnie rzeki i patrzeć na jej powolne podążanie w kierunku znanym mi tylko w bliskim otoczeniu. Próbuję sobie wyobrazić dokąd i jakimi drogami woda w rzece dotrze do kresu swojego przeznaczenia w wydawałoby się bezgranicznym morzu czy oceanie. Którędy tam popłynie, jak szybko tam dotrze i co po drodze zobaczyłby wokół siebie śmiałek, który chciałby płynąć razem z nurtem tej rzeki?

Leżącą cyfra osiem (lemniskata ∞) jest dobrze wszystkim znanym symbolem nieskończoności. Większość ludzi zastanawia się w pewnym momencie swojego życia czy Wszechświat jest nieskończony? Czy istnieje nieskończoność w mikroskali? Czy materię można dzielić na coraz mniejsze części, powtarzając tę czynność bez końca?

Czas – enigmatyczne pojęcie fizyczne, psychologiczne i filozoficzne, tak często definiowane, a jednak tak mało wyjaśnione i zrozumiane. Czas - fizyczny wymiar naszej rzeczywistości, jeden z elementów Einsteinowskiej czasoprzestrzeni. Pomimo, że od moich narodzin upłynęło sporo czasu, to dalej nie mogę doczekać się takiej naukowej definicji pojęcia czasu, która przemówiłaby do mojej wyobraźni.

Światło ... Niezwykłe medium poznawania i odkrywania otaczającej nas rzeczywistości. Światło pozwala nam dostrzec kształty, rozmiary, kolory, cienie i blaski obiektów znajdujących się w zasięgu naszej ręki, ale również w odległości przekraczającej nasze pojmowanie przestrzeni i czasu. Za pomocą światła możemy poznać prawie wszystko. 

Dawno, dawno temu, kiedy cały nasz Wszechświat miał wymiary pojedynczego atomu, zaczęła kształtować się jego struktura przestrzenna. Na początku wyglądało na to, że przestrzeń zostanie równomiernie zapełniona energią i materią, ale plany potoczyły się całkowicie inaczej. Niezwykle małe nierównomierności gęstości energii, o wielkości skali Plancka (10^-35 potęgi), powstałe w wyniku losowego, przypadkowego jej rozkładu, wpłynęły znacząco na późniejszą strukturę Kosmosu.

W badaniu struktury materii człowiek doszedł do kresu, gdzie znika wszystko, co w potocznym znaczeniu uważamy za materialne. Coraz bardziej zbliżamy się do stwierdzenia, że podstawowymi składnikami budowy naszego świata są twory energetyczne, nie posiadające prawie nic wspólnego z wyobrażaną dotychczas materialnością. Materialność w sensie trwałości, nieprzenikalności, braku możliwości rozbicia, zamkniętej całości – nie istnieje. Jak w takim razie rozumieć materialność tego świata? Czy jest coś, na czym możemy się stabilnie i pewnie oprzeć?

W badaniu struktury materii człowiek doszedł do kresu, gdzie znika wszystko, co w potocznym znaczeniu uważamy za materialne. Coraz bardziej zbliżamy się do stwierdzenia, że podstawowymi składnikami budowy naszego świata są twory energetyczne, nie posiadające prawie nic wspólnego z wyobrażaną dotychczas materialnością. Materialność w sensie trwałości, nieprzenikalności, braku możliwości rozbicia, zamkniętej całości – nie istnieje. 

Przemijanie jeden z najbardziej niepokojących elementów naszego życia. Przemijanie zmusza inteligentnego człowieka do spojrzenia w przeszłość, do weryfikowania swoich przemyśleń, wyciągania wniosków z uzyskanych doświadczeń, zmianę swojego światopoglądu, a w rezultacie do działania. Przemijanie jest bardzo ściśle związane z indywidualnym odbiorem tego co nazywamy czasem. Czym jednak jest czas? Co oznacza, że czas płynie? Co takiego „płynie”?